زیاد برایمان پیش‌آمده که نوزادمان با رفتن به اتاقش گریه را آغاز می‌کند، بهانه می‌گیرد و طوری نگاهمان می‌کند انگار شمر ذی‌الجوشن باشیم.
در ظاهر هیچ مشکلی هم ندارند، تازه شیر خورده، پوشکش خشک و تمیز است و دلش هم درد نمی‌کند. پس مشکل از کجاست؟
چرا کودکمان بیشتر مواقع وقتی در اتاقش است، بهانه‌گیر و بدخلق می‌شود؟ آیا مشکلی در اتاق وجود دارد؟
صورتی، رنگ پلنگ مهربان
همه‌مان از پلنگ صورتی خاطره‌های خوبی در ذهن داریم. کمتر کسی است که با دیدن او یاد پلنگ بیفتد.
همه بهترین خاطره‌هایمان را از این موجود مهربان به یاد داریم.
این تصویر زیبا در زمان انتخاب رنگ برای اتاق فرزندتان را در ذهن داشته باشید. صورتی یکرنگ آرام‌بخش و ساده است که باعث متعادل شدن انرژی در محیط می‌شود.
آبی، رنگ آرامش
آبی پر از حس خوب آرامش است. این هم‌رنگ دیگری است که در مراکز درمانی برای آرام کردن بیماران زیاد به‌کاربرده می‌شود.
می‌گویند آبی تیره حس آرامش بیشتری را به بیننده القا می‌کند اما این فقط یک حدس است. از هر شدت رنگی که دوست دارید،استفاده کنید.
قرمز، هرگز
برای دکوراسیون اتاق نوزاد رنگ قرمز را کنار بگذارید. این رنگ سرچشمه استرس و دل‌نگرانی است،
موجب هیجان می‌شود و معمولاً زمان‌هایی کاربرد دارد که می‌خواهند کسی را به دلهره‌ی یا هیجان بیشتر وادار کنند. معادل این جمله برای نوزاد یعنی سردرگمی، خستگی و گریه بیشتر.
رنگی برای جنگ با استرس
زردرنگ خوب و هیجان‌آوری است البته نه به‌شدت قرمز و نارنجی. می‌تواند حال آدم را جا بیاورد و خنده به لبمان بیاورد. اگر دنبال رنگی هستید که با کمکش به جنگ دل‌مردگی بروید، زرد انتخاب خوبی است.
پرتقالی، رنگ بدون ویتامین
برخلاف پرتقال که برای بچه‌ها سرشار از ویتامین و فایده است، رنگ پرتقالی گزینه چندان مناسبی برای اتاق کودک به نظر نمی‌رسد.
این رنگ هم مثل قرمز حساسیت و اضطراب را تشدید می‌کند. هر وقت کسی احساس افسردگی و خستگی کرد،
کمی چاشنی پرتقالی حالش را بهتر می‌کند.
در مورد بچه‌های چندماهه که افسردگی هنوز مفهوم چندانی ندارد، پس این رنگ را از لیست خریدهایتان خط بزنید.
سبز را جدی بگیرید
سبز احتمالاً معروف‌ترین رنگ ضد استرس باشد. این را از رنگ غالب بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها هم می‌شود فهمید.
می‌گویند این رنگ و تمام مشتقاتش جان می‌دهد برای آرام شدن و هماهنگی با انواع احساسات بد.
درواقع می‌تواند انواع احساسات آدم‌ها را متعادل کند و درنهایت، باعث خوابی آرام و بی‌دغدغه می‌شود.
سفیدترین سفید دنیا را انتخاب کنید
سفید، رنگ ساده اما آرامش‌بخشی است به‌شرط این‌که رنگ به‌کار رفته در اتاق‌هایمان سفید واقعی باشد.
استخوانی، کرم یا بقیه‌ی مشتقاتی که شبیه رنگ سفید به نظر می‌رسند، دیگر سفید نیستند و تأثیرات آن را هم ندارند.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید، رنگ‌های شبه سفید بیشتر از این‌که به شما حس طراوت یا آرامش بدهند، خسته و دل‌مرده‌تان می‌کنند.
از دنیای ایده آل بیرون بیایید، دکور واقعی یعنی چه؟
واقعیت این است که نمی‌شود در دکوری به‌طور مطلق از یکی دورنگ خاص استفاده کرد. آن‌هم وقتی پای لوازم کودک و نوزاد در میان باشد،
با دامنه‌ای از رنگ‌های مختلف طرف هستیم که در تمام ابراز و وسایل اتاق می‌توانند وجود داشته باشند.
بهترین راه‌حل، این است که یک رنگ غالب را برای مجموعه‌ی اتاق نوزادتان انتخاب کنید.
دکوراسیونی که رنگ کرم، سفید، صورتی و آبی در آن غالب باشد برای بچه‌های کمسنوسال ایده آل است.
به‌مرور و با بالا رفتن سن کودکان شاید بخواهید کمی نارنجی یا حتی زرد به فضا اضافه کنید،
آبی اتاق را به «آبی نفتی» تغییر بدهید یا حتی کمی رنگ خاکستری به اتاق اضافه کنید.
درهرصورت، نکته اصلی این است که کلیشه‌ای فکر نکنید.
کلیشه‌ها می‌گویند رنگ صورتی حتماً برای دخترهاست و آبی برای پسرها. این حرف‌ها را دور بریزید و با منطقتان تصمیم بگیرید.
نتیجه نهایی، دکوراسیون چطور باید باشد؟
همه این‌ها یک سری اصول کلی هستند اما هر آدمی با دیگری متفاوت است و به همین دلیل ممکن است در یک مورد خاص مثل دیگران به یک پدیده جواب ندهد.
گاهی شاید رنگ نارنجی برای کسی حس بهتری داشته باشد تا آبی یا صورتی. بعدتر که بزرگ بشویم،
جامعه،رفتارهای مردم و واکنش‌های دیگران هم روی‌مان تأثیر می‌گذارند اما فعلاً تا نوزادتان کمسنوسال است،
گاهی شاید نیاز باشد تا با آزمون‌وخطا کارتان را پیش ببرید تا به آرامش‌بخش‌ترین دکور برسید.
